Back to normal? Back to reality!

 

Hier gaan we dan! 1 september, alle kinderen terug naar school en studenten nog een laatste reisje of voorbereidingen voor hun nieuwe academiejaar.

En ik terug aan het werk. En dat is niet evident. Ik heb 2 maanden vakantie gehad. NINA magazine verschijnt niet tijdens de maanden juli en augustus dus had ik lekker veel tijd om andere dingen te doen. De voordelen van een freelancer is dat je langer vakantie kan nemen dan iemand in vaste dienst. Dat 2 maanden vakantie gevoel, net als vroeger toen ik nog naar school ging, is onbetaalbaar.

 

Tot mijn 18 jaar liep ik 2 maanden rond in bikini en op blote voetjes. Dat kwam zo: ik ging de ganse maand juli mee op vakantie met mijn beste vriendinnetje Brigitte, naar Spanje of Frankrijk. Brigitte ging dan de hele maand augustus met ons mee naar zee. Heerlijk was dat. Twee volle maanden van huis weg en vollédig in vakantie modus. Donkerbruin gebakken, van het altijd buiten spelen, en een tikje verwilderd ;-) gingen we terug naar huis. En dat was altijd héél erg wennen. Terug schoenen aandoen! Vreselijk vond ik dat. We zaten op een strenge uniform school, je kan je inbeelden hoe moeilijk dat was de eerste dagen!

Ik moet gelukkig niet in uniform naar mijn werk. Ik kan zelfs naakt werken als ik daar zin in heb, want ik werk virtueel van thuis uit. Dat loopt allemaal perfect: online netwerking, bestanden delen online, veel bellen, Skypen en mailen.

Uit verschillende onderzoeken blijkt trouwens dat mensen die regelmatig van thuis uit werken productiever zijn, minder last hebben van stress en zich minder vaak ziek melden. En dat kan ik alleen maar beamen. Ik zou meer dan 2 uur in de wagen / in de file zitten als ik elke dag op de redactie van NINA moest gaan werken. Tijdverlies. Nu zit ik ’s ochtends terwijl iedereen in de file staat mijn mails te lezen en maak ik mijn planning. Met een vers fruitsapje in de hand.

Of ik het sociale aspect niet mis? Goh, na meer dan 20 jaar werken op mega drukke redacties vind ik dat thuiswerken een verademing. Ik werk met zicht op de Schelde en ik mail & bel de ganse dag met zowat half bekend Vlaanderen. En ik zit regelmatig in leuk gezelschap bij Lombardia te werken of op het terras van café Storm. Dus neen, je hoort mij niet klagen.

Vandaag zit ik al vanaf 7.30 uur voor mijn computer. De ochtendstond heeft goud in de mond. Ik zie auto’s voorbij rijden met kinderen op de achterbank. Glimmend van kop tot teen en klaar voor het nieuwe schooljaar. Mama of papa aan het stuur. “Back to normal‘” zie je hen denken.

En ik zit hier op mijn blote voetjes, want schoenen wil ik nog even niet aan… :-)

Back to normal? Back to reality!

Ik wens alle kinderen een mooie terug-naar-school dag! En voor alle grote mensen: schop je schoenen uit op je werk en loop zo lang mogelijk op je blote voeten om dat vakantiegevoel vast te houden, hahaha!

x Hélène