Een jaar geleden gingen we in eerste lockdown. Tegen de zomer zijn we er vanaf dachten we toen. NOT. We doen ons best, maar eerlijk, we zijn dat mondmasker en die social distancing kotsbeu en hebben dringend nood aan positive vibes. Tijd voor de Wifty lente vraagjes aan interieurarchitect:

JEANPIERRE: Lente. Ik neem aan dat ik net als iedereen (behalve enkele pinguïns dan) blij ben met het eerste warme weer. Net als iedereen kruip ik naar buiten, ontvouw ik mijn loungestoel en denk ik al wat je allemaal met een zak potgrond kan doen.

1. Hoe start jij een vrolijke lentedag? Heb je een ochtendritueel?

Ik start mijn dag telkens met opstaan. Vervolgens doe ik een heel klein beetje Detaeye-chi (goed voor mijn hernia’s).
Ik wissel qua ontbijt granola’s met een eenvoudig boterhammeke (bruin brood) af.
Ik kan zonder koffie maar heb het wel erg graag met.
Geregeld ga ik lopen in het park hier vlakbij (tussen de eenden en de eekhoorns) en dat doe ik steeds ’s morgens. Het geeft me een boost voor de nog verder te plukken dag.

2. De lente staat voor buiten, wat zijn jouw favoriete buitenactiviteiten?

Ik drink graag een cappuccino buiten: op het terras van een koffiebar of op mijn eigen dak.
De planten water geven en iets nieuw in de grond (= pot) steken.
Boodschappen doen met de fiets.
Een boek lezen in de zon of carrément een beetje zon vangen.

3. Stel je voor dat je een bloem bent, welke dan? En waarom?

Ikke een bloem? Een pisblomme dan zeker :)
Ik houd persoonlijk heel veel van pioenrozen en het is een prettige gedachte dat hun delicaatheid mij misschien ook een heel klein beetje weerspiegelen.
Geen schoner roze dan het roze van een pioen, vind ik. Tenzij een powdery pink oude versleten muur in een Engels landhuis of het roze dat Mark Rothko gebruikt, maar dat wordt dan versterkt door de andere aanleunende kleuren.

4. Wat of wie bezorgt jou lentekriebels?

Ik krijg in de eerste plaats lentekriebels van de zon.
Maar ook van een stemmige jurk, of moet ik zeggen van de combinatie jurk / draagster.
Van een fluitende postbode op zijn fiets.
Van een donkerharige vrouw in een bleke cabriolet en een blonde ponytail op een zwarte motor.
Van V-halzen.

Velen zouden zeggen ‘de kleine dingen’ maar dat zijn geen kleine dingen, dat is ‘life itself’ en dat is niet bepaald een klein ding is.

Tot slot: ik kreeg nog nooit een leeg blad niet ingetekend.  Zelfs na de grootste tegenslagen bleef mijn hoofd maar creatieve en gesmaakte oplossingen vinden voor de interieur vragen van klanten. Ik denk dat daar mijn rijkdom ligt.”

FOTO PORTRET: Eugeen Verne

FOTO’s DECO: Jeanpierre Detaeye

Jeanpierre Detaeye

Jeanpierre Detaeye

Jeanpierre Detaeye

Jeanpierre Detaeye

Jeanpierre Detaeye