Screenshot 2014-07-03 10.22.15Ook zo gelachen met dit filmpje? Slappe lach! Tranen over de wangen! 
Plotsklaps was ik opnieuw 15 jaar en stond ik met open mond te kijken naar vriendinnetje P (maat 38) dat liggend en hijgend en puffend en buik intrekkend zich in het pashokje in maatje 36 wurmde.

Het was een witte jeans. Met een magnifiek geborduurde bloemen aan één kant. Prachtig. Ik zie het nog zo voor me. De stoffen van toen waren nog stugger dan nu. Believe me. Met de moed van haar overtuiging wurmde ze haar mooie lijf in die broek. Want.het.moest. Met 3 trokken we de rits dicht.

En daar stond ze. Te glunderen. In die tijd zaten we strakker in ons vel. Love handles? Kenden we niet. Zagen we ook niet. Als we maar in die broek raakten. De ‘raad’ ging ook dat je met je broek in een bad moest zitten. Een VOL bad. Ik heb die truc nooit toegepast. Ik zou een draai om mijn oren hebben gekregen van mijn moeder. (Nog steeds ben ik overtuigd dat haar modieuze vriendinnen dat wél deden!)

Of die strakheid gezond was? Pfff. Gen idée. In onze puberhoofdjes zaten andere problemen.
Ik herinner me een pijnlijk moment. Ik was bij een vers liefje die me had uitgenodigd om te gaan zeilen. Achteraf trok ik drogere kleren aan. Een jeans. En help! Ik kreeg die niet dicht. Liggen, staan, springen. De rits zat klemvast ter hoogte van het buikje. Ken je het. Het zweet brak me uit. De rits glipte telkens tussen mijn zweetvingers uit. Een vriendin M ging over me zitten en samen kregen we die rotrits eindelijk dicht. Voorzichtig opstaan. Buik intrekken. En hopen dat alles op z’n plek bleef. Ook hopen dat je de eerste uren niet naar ’t wc moest gaan. Gelukkig zit er steeds wat stretch op jeans en enkele uren later zat die broek ietsje meer comfortabel.

Het enige wat ik nog doe als ik mezelf in een flink gewassen jeans moet hijsen is springen. Maar ik heb gehoord dat je jeans best niet meer wast maar in een diepvriezer moet leggen. Anyone?