Marie’s man is twee jaar geleden plots overleden. “Tijdens de lockdown kreeg ik heel veel stilte en rust cadeau om alles op een rijtje te zetten. Toen ik jullie oproepje zag om de Midlove-vraagjes te beantwoorden, wilde ik dat graag doen. Omdat het wegvallen van je grote liefde niet betekent dat je ineens zonder Liefde zit.

Hier zijn ze.

Wat betekent Liefde voor je?

Liefde is nu ànders. Het is niet omdat je je liefde niet meer fysiek kan vastpakken dat die niet meer aanwezig is. Het is iets spiritueel. Denk nu niet dat ik geloof in mediums of zo, oh nee, daarvoor sta ik iets te nuchter in het leven. Onze liefde was meant to be en daar zit de energie om verder te kunnen.

Hij en onze liefde zitten voorgoed geparkeerd in mijn hart, in mijn ziel. Op deze positieve kracht wil ik verder gaan en me niet laten opvreten door verdriet. Iedereen rouwt op zijn/haar manier. Ik doe het zo. Net na zijn overlijden zat een ‘holle leegte’ in mijn borstkas. Het was een vreemde pijn. Ik pakte geregeld mijn borstkas vast omdat ik dacht dat het zo exploderen. Vreselijk was dat. Het is je hart dat je leven overneemt. Heel bizar hoor. Ik heb me hiertegen niet te hard verzet. Go with the flow.

Vrienden die de eerste nachten bleven slapen heb ik gedecideerd naar huis gestuurd. Ik was meer bezig met hun welzijn dan met mijn emoties. Dat wilde ik en kon ik er niet bij hebben. Ik wilde alleen zijn. Stilte. Niet praten. Niet met anderen bezig zijn. Helemaal me plooien op mezelf. Of luidop praten om mijn gedachten te kunnen ordenen. Het bespreekbaar maken voor mezelf.

Ik had geweldig gesprekken met mijn man. Ook ruzie. Woede zelfs… Denken. Het verdriet laten komen zonder schaamte. De dag na het afscheid begint het harde werken pas. Door je dag raken. Minuut na minuut. Uur na uur. Dag na dag. Elke dag is ànders.

Elke dag drijf je verder weg van die ene vreselijke seconde in je leven. Die seconde, wordt “vorige week zei hij dit nog” en dat wordt “vorige maand zaten we daar nog” en “half jaar geleden bezochten we die tentoonstelling”… Dan ben je een jaar verder, de vier seizoenen door. De pijn komt en gaat.

Ik begin de dag met een grappig ritueel: zijn wang strelen op de foto. Ik hoor in de verte ‘Dag lieverd’ en kan er weer tegen. Zulke dingetjes helpen. De eerste maanden scheurde ik open van de pijn maar nu voel ik al dat ik soms knipoog ;-)

Hoe moeilijk is liefde voor je? 

Onze liefde ging vanzelf. Ik heb er lang naar gezocht en pas op mijn 45 ontmoetten we elkaar. Ik denk dat juiste liefde ook zo hoort te zijn. Of ik ooit iemand anders ga vinden? Moeilijke vraag. Ik denk het wel. Ik heb te veel liefde om voor mezelf te houden. Maar ik ben er nog niet aan toe. Dit verlies en verdriet moet eerst een plekje krijgen anders ga je de lat sowieso veel te hoog leggen. Niet fair voor hem.

Wat is je passie? 

Lezen, flaneren langs het water, schilderen… alles staat on hold. Ik dacht dat schilderen me zou kunnen afleiden maar in mijn hoofd is het nog té chaotisch … Ik heb geprobeerd om die chaos in beelden te zetten… het lukt nog niet.

Iedereen streeft naar dé liefde? Bestaat die volgens jou? 

Hierop heb ik maar één antwoord: JA. Het duurde tot mijn 45 om die te vinden om na 10 jaar zo bruusk te einden. Een vriendin zei me: “Je hébt de grote liefde gekend. Trek je hieraan op en probeer alles zo goed en zo rauw mogelijk te beleven.” Dat was en is de beste raad die ik kon krijgen. Ik ben inderdaad dankbaar dat ik de grote liefde heb gekend. Dat ik 10 jaar content en huppelend hiervan heb genoten. En jawel, ik ga naar plaatsen die van ‘ons’ waren, en soms ruik ik aan zijn shampoo,…

Wat is jouw geheim om het te doen slagen?

Ons geheim? Elke partner vrijheid te geven. Apart én samen. Dat evenwicht is belangrijk om het te doen slagen. Vertrouwen hebben in elkaar. Niet symbiotisch op elkaar of in elkaar hangen. Ik was net uit zo’n relatie gestapt. Veel te beklemmend, veel te claustrofobisch. Er moet ‘lucht’ zitten in je relatie, plezier, lachen, huilen, een goei ruzie op tijd en stond en heerlijke seks en intimiteit.

Liefde gaat door de maag. Met welk zoets of gerechtje pakken ze je zo in? 

Hahaha, wat een leuke vraag. In Brussel is er één adres waar je de beste vis kan eten: La Marée op de Vlaamsesteenweg. Voor de niet-kenners: het klinkt als een mega steenweg maar het is dus een smal straatje. In een fantastische buurt waar het heerlijk toeven is. Het interieur is zo apart dat het opnieuw trendy is. Hun verse zeetong… mmmm.

Marie(*) wilde om persoonlijke redenen niet herkenbaar in beeld.

Free photo by Jurica Koletic @ Unsplash

❤️ VOLG MIDLOVE OOK OP FACEBOOK, KLIK OP HET LOGO: