Vannacht kreeg ik het Spaans benauwd. Ik lag met droefheid in het hart te denken aan modejournaliste en ex-collega Germaine Thys, die vorige vrijdag op 70 jarige leeftijd overleed.

Germaine had een passie voor mode, lang voor mode een hype werd op blogs en andere social media. En ze had een passie voor mensen. In Het Belang van Limburg las ik: “‘Germaines vak- en terreinkennis, maar ook haar vindingrijkheid en volharding, stelden haar in staat door te dringen tot de grote namen in de modewereld, van Giorgio Armani tot Vivienne Westwood.” Inderdaad, met haar stijl en charmes en haar ‘ik zeg wat ik denk’ attitude veroverde ze bekende en onbekende harten.

Ik lag te denken aan 2004, hoe ik na het plotse overlijden van mijn vader vaak uren met Germaine aan de telefoon hing. Ik wist geen raad met mijn verdriet en zij vertelde over het leven, de liefde, relaties, de dood en weer over het leven. Warme deugddoende gesprekken op momenten dat je ze nodig hebt. De schat.

En ik dacht vannacht met veel plezier terug aan 1997, toen we samen te gast waren in Monaco. Veel giechelen, want wat een humor!  En heerlijk genieten in de Thermes Marins Monte-Carlo @ Hotel de Paris. Met champagne in de hand. Diva Germaine kon er wat van.

En daar kwam het Spaans benauwd opzetten, want toen in 1997 was Germaine 53 jaar, even oud als ik nu… Ze was een stijlvolle Wifty in badpak, want bikini’s voor dames omtrent 50 waren out of the question, vond ze.

We zijn 17 jaar verder en Germaine is niet meer… En ik besef weer eens ijskoud en steenhard dat de tijd vliegt en dat ik nog 17 jaar heb voor ik 70 word…

NOG of nog maar? 

VAPEUR!!!

Ooooh Wifties, doe ALLE dingen die je wil doen, en doe het nu! ECHT! Ik ga alvast in de regen dansen en “I LOVE YOU!” roepen naar iedereen die ik graag zie. :-)

En lieve Germaine, bedankt voor je levenswijsheid en zoveel mooie herinneringen… I LOVE YOU!