60, en gewenst op pensioen. Frie heeft iets met ronde getallen. Op 50 stopte ze als directiesecretaresse en leverde ze haar dikke firmawagen in met bijbehorend loon om zich te gaan omscholen tot verpleegkundige. Ze behaalde haar diploma met grootste onderscheiding!

Tot een jaar geleden dàcht ze niet aan stoppen met werken. Ze zit ook altijd vol met plannen. Ze is dol op haar job, op haar patiënten. En dan dook die ‘6’ op. Enkele maanden voor haar 60ste verjaardag hakte ze de knoop door. 60 en op pensioen.

Liever geen  bazen meer en een dikke vette streep onder de waanzinnige tijdsdruk. Dan stop je beter in schoonheid, voelde Frie en zoveel andere vrouwen die voor die beslissing komen te staan.

Wat we nu al kunnen vaststellen is dat ’60’ worden iets met je doet. Véél meer dan op je 50. Dan sta je nog volop in de waan van de dag: carrière, kinderen, relatie, misschien een scheiding, ontslag, terug beginnen,… Op 50 wil je er nog voor een laatste keer alles uithalen. Ambitie voor 10. En zolang je een vertrouwen krijgt op je werkplek kun je alles aan.

Met 60 ga je een knop omdraaien in je hoofd. Zo beamen veel Wifties die zo ver zijn. Je kijkt wat er achter je ligt en wat voor je ligt. De blik vooruit is intenser. Je wil gaan voor je eigen goesting, ritme. Want laten we eerlijk zijn: zo heel veel jaren heb je niet meer. Niets meer uitstellen nu het lichaam nog mee wil.

Frie is beginnen met werken op haar 15 en heeft een mooi en boeiend professioneel parcours van 45 jaar! “Op een geven moment heb je het dan wel allemaal gezien.”

Wat inhoud en invulling van de job betrof waren er geen problemen. Ze kon er nog ‘jaaaaaaaaaren’ mee doorgaan. Het is wat er allemaal bijkomt: overleg, meeting, vergadering, intervisie, supervisie, administratie, teamoverleg, teambuilding, verslagen, achterklep, jaloezie, nijd, haantjesgedrag…enzovoort.

Het begon me te storen dat er ontzettend veel wind en lucht werd verkocht. Veel, heel veel blablablabla.. En dan heb je het ECHT gehad. “Mijn wens was om er te zijn voor mijn patiënten, ze op te volgen en bij te staan en me niet hoeven bezig te houden met al dat gezever en “interessante” gedoe. Dan moet je wég.”

Pas 5 dagen met pensioen en dan gebeurt het ondenkbare met je geliefde…

Op dag 5 van haar pensioen moest ze haar eigenste stoere, sterke, sportieve en gezonde liefste naar spoed brengen. Hartproblemen! Weekje ziekenhuis, een rist onderzoeken, massa medicatie en dan weer naar huis met een “vals gevoel van veiligheid”. Wanneer de volgende? Wie van ons twee?

NU gaan we voluit voor onze gedeelde passie: moto’s!

Dan kom je “toevallig” uit bij moto’s en onze gezamenlijke passie. Hij zegt 2 x JA. Haha. Eentje voor hem en eentje voor mij. De volgende weken, maanden, jaren hopen we samen veel tripjes te kunnen uitstippelen.

Maar er zijn nog meer plannen zoals een plek creëren waar mensen kunnen … sterven.

Frie kan niet stilzitten. Heeft ze nooit gekund. Zeis nu volop bezig met de opstart op vrijwilligersbasis van een hospice in Hakendover. Een plaats waar mensen naartoe kunnen gaan om rustig en in alle comfort en met maximale ondersteuning te kunnen sterven.

Afscheid nemen van het leven wanneer de thuissituatie of het ziekenhuis voor hen geen optie is. Bij het uitbouwen van zo’n project  komt heel wat kijken. “Ik mag mijn knowhow, drive en kennis investeren in het team van vaste verpleegkundigen, zorgkundigen, vrijwilligers en artsen. Samen die zorg uitbouwen, dat betekent voor mij enorm veel.”

Plus zorg-op-maat aanbieden voor dementerende patiënten

Parallel hiermee probeert ze een ander initiatief uit het Antwerpse mee door te trekken naar Vlaams Brabant. Met name de hoogst mogelijke kwalitatieve zorg-op-maat van de dementerende, oncologische of palliatieven patiënt. Geen bandwerk onder tijdsdruk maar evenzeer kwalitatieve ondersteuning met maximale aandacht voor de autonomie en noden van de zorgvragers.

60 en op pensioen betekent No Way stilzitten. Met dank aan haar 3 honden, katten, schildpadden en paard!

En dan heeft ze haar handen vol met haar drie honden (scheper Akira en Spaanse windhonden (Galgo’s) Dulce en Senna), twee katten (Marcel en Gustaaf), twee landschildpadden Germain en Germaine en haar paard Arnold.

Altijd open deur voor vrienden (m/v) mét kopje koffie en koekje of snoepje

Haar vriendenkring is zeer uitgebreid. Ze houdt van geplande en spontane feestjes in het “tuinhuis” la Place des Amis. Voor een bbq voor 4 personen of een paella voor 26 personen, NO STRESS. Haar zin voor organisatie komt altijd van pas. En ze is altijd voorzien op Belgisch weer. Materiaal genoeg in het tuinhuis.

Verder is ze nog actief lid van Lions Fiere Margriet en is ze medeorganisator van het straatfeest.

Pensioen?In een zwart gat vallen? Dat heeft ze dan van horen zeggen want zij heeft het nog nooit zo druk gehad met zaken waarvoor ze 100% en met goesting kiest.

Stoppen op 60 zou een keuze mogen worden voor iedereen die dat wil. De maatschappij krijgt op die manier hele leuke en aangename mensen op straat die hun hand niet zullen omdraaien om vrijwilligerswerk te doen. Bijvoorbeeld.

Voel je het het financieel?

We gaan niet flauw doen. Financieel is het inderdaad stukken minder. Ook dat went. Je bent met minder tevreden, koopt bewuster, je gaat minder impulsief te werk. “Heb ik dit ECHT nodig? Vind ik het niet op tweedehands? Kan het goedkoper?” En jawel, je leert creatief omspringen met alles en iedereen.

En dan zegt Frie: “Weet je wat het allerbelangrijkste is: ik ben GELUKKIG en ik zie er een pak jonger en uitgeruster uit dan net voor de beslissing van op pensioen te gaan.”

pensioen 60