Schermafdruk 2014-08-18 08.58.42Koten en kinderen. Afstuderende kinderen en koten. Of moet ik zeggen huisbazen van koten en poetsende kinderen? Het zal voor eeuwig en altijd een bijzondere relatie zijn. Wifties met studerende kinderen begrijpen me perfect.

Op een bepaald moment loopt het huurcontract ten einde en maken de meisjes (dochter en vriendinnetjes)  alles leeg, ruimen ze de boel op en poetsen ze met man en macht.  De helpende handen van de respectievelijke ouders worden ingeroepen.

En dan komt de ‘inspectie’. En ik sta steeds verbaasd dat  ‘netjes’ door een huisbaas altijd ànders wordt geïnterpreteerd.

” Waarom betekent
‘netjes’ voor een huisbaas
iets ànders
dan voor ons? “

Na vele poetsbeurten blijft de huisbaas moeilijk doen. Welke huisbaas doet NIET moeilijk? Ik heb niet anders geweten dat veel huisbazen graag azen op (een deel van) de waarborg. Door heen de jaren heb ik dat zelfs ingecalculeerd. En natuurlijk zijn er huisbazen die niet moeilijk doen. Maar dit keer zit het er weer eens tegen.

Zelfs al hadden we het gedeelde klein huisje onder handen laten nemen door de koninklijke hofhouding dan nog vindt de huisbaas iets om ons op vast te spijkeren. Zelden kan je het winnen. En volgens mij wéten ze dat je geen zaak gaat aanspannen.

Behalve vandaag. De respectievelijke ouderparen gaan vanochtend nog het een en het ander onder handen nemen. In de hoop dat de huisbaas zijn kak moet intrekken. Mijn wapens zijn:
– twee emmers
– 2 dweilen
– glassex
– product voor vloeren
– huishoudrol
– plastic zakjes
– schort

En een flinke dosis humeur. Want ik kan je verzekeren dat  er leukere dingen te bedenken zijn om je maandag mee te beginnen.
En voor je het vraagt waar de ex-bewoonsters zich bevinden? Die hebben examens. Een van hen heeft morgen een zwaar vak staan. Prima excuus.

“Zijn wij
té softe
ouders?”

MIJN ouders zouden feestelijk bedankt hebben! Het is te zeggen, ik zou het niet eens gedurfd hebben het hen te vragen. Ik zou een draai om mijn oren hebben geriskeerd. Zijn wij te softe ouders? De vraag stellen is ze beantwoorden.

Mijn eerlijk gedacht? Dat die huisbaas zich maar verslikt in dat deeltje van de waarborg dat hij per se wil houden! Ik zal het wel verder verhalen bij de dader, mijn dochter. Het is eigenlijk door de inzet van de àndere mama dat ik en de vader van mijn dochter er ook nog een laatste lap op willen geven.

En zo komt het dat ik dit stukje schrijf in een -sorry Jani-  joggingbroek, t-shirt en trui. Dat er gele afwashandschoenen in mijn handtas zitten. En dat er op de passagierszetel van mijn auto twee emmers staan met allerlei poetsmateriaal in.

Om 10.30u starten de werken. Gelieve mij tot 13u zeker niet te storen. Ik sta niet in voor mijn humeur dat below zero is. Grmpf.

(Update volgt binnen een maand. Ik laat zeker de uitslag weten van the battle huisbaas vs poetsende ouders)