Elke reageerde op haar blog op het fNorth Face Saleeit dat België nog altijd niet gehaast is om een vrouw naar de Europese Commissie te sturen als opvolgster van Catherine Ashton als Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse zaken…

Hugo Camps schrijft daarover in De Morgen: “Intussen beoefenen de vrouwen in de Vlaamse regering een oorverdovende stilte. Crevits, Schauvliege, Homans hoor je niet over de urgentie van een vrouwelijke EU-commissaris. Ze hebben geen zin in uitgesproken morele steun. Hun buit is binnen.”

Waarom is er geen volwaardig ‘old girls network’ om talenten uit te plukken voor functies die het verschil maken?

Elke Wambacq schreef gisteren: “België moet een vertegenwoordiger naar de Europese Commissie sturen. Liefst een vrouw want het is zo moeilijk om vrouwen op dat niveau te vinden. Ons land reageert politiek. Het evenwicht moet vooral bewaard worden tussen de partijen. Geslachtsloos. En dan volgde een furieuze blog van Frank Van Massenhove die John Lennon citeert: “Woman is the nigger of the world”.
Waar zijn we mee bezig?
 
De berichtgeving in de pers deed me meer dan tien jaar terugflitsen in de tijd. Mijn allereerste job als criminoloog was toevallig ook in Europa. Ik zat aan de zijde van de zogenaamde lobby. Voor het eerst in mijn leven kwam ik in contact met wat ze in de boekjes “Old boys network” noemen. Jongens die een geschiedenis delen en elkaars rug dekken. Ze studeerden ooit samen, werkten voor een zelfde kabinet of ergens in de verte is er een familiale historiek. Om erbij te horen moet je meedraaien in een systeem. Het systeem is anders dan de normale logica van het gezond verstand. Het systeem daagt morele grenzen uit en wakkert oerinstincten aan. Net zoals in de jungle bij de brulapen waar het mannetje op de hoogste tak in de boom uitkijkt naar het doden van een rivaal. De vrouwtjes zitten lager en plukken elkaars luizen. De orde der dingen.
 
Onlangs schreef ik me in bij de London School of Business and Finance om daar een MBA te volgen. Ik spaarde tien jaar om zo’n opleiding te kunnen doen gezien mijn werkgever nooit zoiets zou financieren. Mijn klas zal bestaanNorth Face UK Sale uit meer dan 80% mannen.
En dan gebeurt er iets. Ik start pas in maart 2015, maar nu al ontvangt mijn mailbox grote gehaltes aan testosteron. Werkaanbiedingen die lokken met cash en aanzien. The Wolf of Wallstreet pist in mijn mailbox en ik heb ervoor betaald. Een internationaal diploma, een netwerk en een flinke por om risico’s te nemen. Oh ja, en de school maakt terloops reclame voor een netwerk van vrouwelijke ondernemers omdat die toch volwaardige kansen moeten krijgen. De dutskes. Let’s have a tea party…
 
Waarom is er geen volwaardig “old girls network” om talenten uit te plukken voor functies die het verschil maken? Hoe leg je aan al die meisjes die vandaag terug naar school gingen uit dat talent en studeren alleen niet voldoende is om volwaardig mee te draaien? Nochtans netwerken vrouwen er flink op los. Ze gebruiken aan een straffer tempo de sociale media dan de mannelijke wederhelften en weten vlot contacten te leggen. Blijkbaar niet het forum om vertegenwoordiger van de Commissie te worden. Spijtig, want de dames beschikken over het algemeen over een knappe kennis van het Engels (jawel, mijnheer de voorzitter…) en zijn helemaal mee met de digitale wereld. Misschien is het gewoon een kwestie van aan de boom te schudden zodat die brulaap bovenaan even naar beneden tuimelt en de madammen de kracht van hun netwerk kunnen tonen.”

Wifties, waar wachten we op?

Elke’s blog: http://www.hronderweg.be