‘Opnieuw verliefd op 52!’ begon de mail van Martine. De quote op onze facebook-pagina: “Cheer up beautiful Wifty. You are going to be in love again and it will be magnificent” inspireerde Martine zodanig dat ze ons haar persoonlijk verhaal mailde.  

Opnieuw verliefd! We weten dat er heel veel single Wifties zijn en we weten ook dat dating geen evidentie is zodra die ‘5’ of ‘6’ opduikt. En toch It happens. Martine wil met haar verhaal iedereen die (terug) op zoek is naar de liefde een hart onder de riem steken. Het zijn zulke verhalen die het tegendeel bewijzen dat het altijd kàn. Martines verhaal is er een eentje van keer op keer vallen en weer opstaan. Nooit opgeven!

“Ik ben bijna 52 jaar en heb na een lange relatie van 20 jaar opnieuw het geluk gevonden. Ik ben gescheiden van mijn vriend. Wat was er aan de hand? Ik weet het niet, maar plots wilde hij niet meer verder. Geen gezin, geen relatie, niks. Ik mocht vertrekken met onze dochter van 13 jaar. (Ik had al een dochter van 23 jaar uit een vorig huwelijk.)  

Wat een slag! Het gebeurde opnieuw. Niet een maar twee keer is het me overkomen dat mijn man niet meer verder wilde met mij en dat ik aan de kant werd geschoven. 

Bij mijn eerste man heb ik een verklaring gevonden. Hij kon niet verder met mijn diep verdriet. Mijn mama is gestorven aan borstkanker op 45 jarige leeftijd. In die periode was ik net bevallen van mijn eerste dochter. Ik ben blij en dankbaar dat ik haar het geluk van een kleindochtertje nog heb kunnen geven maar helaas, haar strijd was gestreden. 

Na haar overlijden voelde ik me verschrikkelijk verloren zonder haar. Wat moest ik doen… ach, zoveel vragen zonder antwoorden ?.
Aan de ene kant was er dat immense verdriet en aan de andere kant die nieuwe baby, de roze wolk. Twee uitersten.

Ik MOEST de gelukkige mama zijn, haar verzorgen. Het grote verdriet en geluk… het was te veel. Zeker voor mijn man, die kon er niet tegen en had hier duidelijk geen zin in. We gingen scheiden en ik mocht vertrekken. Hij bleef in het huis waar we tijdelijk bij zijn moeder waren ingetrokken. Gek genoeg kon hij helemaal niet zonder zijn mama – hij was de jongste zoon en beetje overbeschermd? – dus nog gekker dat hij mijn verdriet niet begreep.

Opnieuw verliefd, ronde 2.

Maar het leven gaat verder en ik kwam iemand tegen die ik al vele jaren kende en de volgende jaren waren zalig. Hij heeft mijn dochter mee opgevoed en het gezinnetje werd uitgebreid met een nieuwe baby. Hij is/was een hele ondernemende man die vanalles en nog wat deed. Van een discotheek runnen tot asperges kweken. Ik ben steeds meegegaan in zijn verhaal (verhalen!) en steunde hem maar voelde ook dat ik rust nodig had. Ik wilde ook een iets vastere of zekere toekomst. 

Ik wist bijvoorbeeld nooit waar we gingen wonen of wat we gingen doen. Heel vermoeiende tijden. Tot ik erg ziek werd en in het ziekenhuis belandde. Het ging heel slecht met mijn gezondheid. Dit was een wake-up call.  Het was duidelijk dat ik OP was, dat ik rust nodig had. Hij ging nog harder. Het ging niet meer en de breuk kwam er. Weer een verlies. Wat heb ik verschrikkelijk gehuild. 

Ik voelde me opnieuw zo verloren. Terug naar àf. Ik trok naar mijn geboortedorp en ging er wonen in een appartement. Vriendinnen van vroeger ben ik gaan opzoeken en we organiseerden leuke en budgetvriendelijke dingen zoals samen koken, wandelen, terrasjes en af en toe bij elkaar uithuilen. Kan deugd doen ;-). 

Opnieuw verliefd, ronde 3.

Drie jaar terug ben ik  Marc, mijn nieuwe liefde, tegengekomen. Alweer een man die ik ook al vele jaren kende maar niet meer had gezien. En hoe ouder we worden, hoe meer in ons rugzakje gaat zitten. Ook bij hem. Veel verdriet, het verlies van zijn dochtertje, een faillissement, een scheiding. Kortom: een gebroken man met vele rimpels van verdriet. 

Maar ik zag achter dit verdriet en rimpels die trotse man die hij ooit was. Ik zag die lieve man en JAAAA ik viel als een blok voor hem en hij voor mij. Sinds een jaartje wonen we samen in een leuk knus huis. Het is onze thuis! 

Ik ben zo dankbaar dat we elkaar zijn tegengekomen. We zien elkaar zo graag. Ik hoop en wil heel graag oud worden met hem.. 

Zo beste Wifties, dit is mijn verhaal. Mijn raad? NOOIT opgeven en blijven geloven dat je het waard bent om graag gezien te worden.”

Veel liefs,
Martine ?

PS: mijn ex – waarmee ik mijn jongste dochter heb – is nog steeds mijn maatje. Klinkt raar maar toen ik eenmaal door had dat wij samen geen toekomst hadden en dat hij me de vrijheid terug gaf om mijn weg te zoeken en opnieuw de liefde te vinden, was ik hem dankbaar. We zien en horen elkaar wekelijks omwille van onze dochter maar ook zo als goede vriend. Het mooie is dat Marc het ook prima kan vinden met hem.. Dus alles is goed gekomen voor iedereen. 

Free foto bij artikel: @Jon Tyson – Unsplash

Hieronder de quote op onze FB-pagina die Martine heeft geïnspireerd om haar zeer persoonlijk verhaal van vallen en opstaan met ons te delen.

quote Wifty